Ontmoetingen

Het seizoen is afgelopen, maar wat was het gaaf mijn voortuin open te stellen voor wandelaars en fietsers. De hele wereld kwam bij mij op de bank zitten: van jong tot oud, van Italië, Syrië tot Limburg, Rusland, rivierenland, Gouda en Hoorn. Het gaat mij om de ontmoetingen. Zoveel mensen zaten lekker op mijn steigerhouten bank aan de koffie of thee met appeltaart of een broodje gezond. En de verhalen kwamen. Een van de verhalen, die mij is bijgebleven was de volgende.

Op een vrijdagochtend open ik mijn rustpunt door het bordje open te verwisselen voor het bordje gesloten. Direct hoor ik een fietser achter mij stoppen. Ik vraag hem: Wat kan ik voor u betekenen? De man wandelt mijn tuin in en neemt plaats. Hij zegt: ik wil graag een bakkie koffie met een koekje. Fijn, denk ik, een goede start van de dag en ik breng de man zijn koffie met koek en ga even bij hem zitten.

Hij begint zijn verhaal: Ja zie je, ik ben er even tussenuit. Heerlijk, en toen zag ik jouw bordje open en dacht o wat een verrassing. Tsja, mijn vrouw is aan het dementeren en zij wordt op dit moment verzorgd. Daarna komt onze dochter haar ophalen en dacht ik: ik ga een eind fietsen, even tijd voor mezelf. En nu zit ik hier. Ja, ik heb hier in de buurt gewerkt, ook een bekend gebied voor mij, even een rondje fietsen.

Hier doe ik het voor en na zijn tweede bakkie pakt hij de fiets en rijdt vrolijk weg, de hoek om.